Rozdział 3

Beyonce - I Was Here

Obudziła się rano czując na sobie jakieś krótkie spodenki i męską bluzę. Jedno było pewne nie spała w swoich ubraniach. Wciąż z zamkniętymi oczami wciągnęła nozdrzami zapach mężczyzny, w którego ramionach leżała. Musiała sama przed sobą przyznać, że mogłoby się wydawać, że te ramiona są specjalnie przystosowane do przytulania jej, tak wygodnie jej się w nich spało. A wracając do zapachu wciągnęła go ponownie celem zidentyfikowania właściciela. Jednak nic jej on nie mówił, no po za tym, że nie był to na pewno Konrad. Otworzyła powoli oczy i spojrzała na chłopaka, który przytulał ją do siebie.
-Cholera - zaklęła uważnie i po cichu wstając z łóżka, a następnie znajdując swoje wciąż wilgotne ciuszki.
Kiedy się przebrała po cichu opuściła pokój amerykańskiego pływaka.
-Nigdy więcej kąpieli w fontannie - rzuciła sobie pod nosem kierując się do polskiej osady.


~*~

Ledwo weszła do swojego pokoju szybko się przebrała w suche ubrania, a następnie obudziła koleżankę śpiącą w jej łóżku.
-Ala wstawaj! Ile można spać? Dzisiaj ważny dzień - zaśmiała się do blondynki.
-Natalia.... O której wróciłaś? - jej rówieśniczka przymrużyła powieki uważnie obserwując koleżankę.
-Już dawno.. - skłamała od niechcenia, przecież nie powie teraz nikomu, że spędziła noc z Phelpsem, i to noc bez podtekstów erotycznych. - Nie chciałam Cię budzić, więc położyłam się obok.
-Aha.... - Ala wciąż uważnie jej się przyglądała.
-Nie aha, tylko tak. I lepiej idź się ogarnąć i na śniadanie, bo zaraz potem męczący poranek na pływalni - zaśmiała się ładując do swojej torby treningowej potrzebne rzeczy.

~*~

-Powodzenia - poczuła męską dłoń na swoim ramieniu, uśmiechnęła się sama do siebie.
-Dzięki Konrad - spojrzała na niego uśmiechając się, a następnie oddalając od chłopaka ze słuchawkami na uszach.
Kątem oka siedząc na ławce dostrzegła jego. Mogła mu się teraz nieco uważniej przyjrzeć, w stroju do pływania prezentował się zdecydowanie lepiej niż ubrany normalnie na co dzień. Przyłapał ją na tym spojrzeniu, uśmiechnęła się lekko ponownie wlepiając wzrok w sufit. I wtedy przyszła ta fala stresu i niemożności. Czuła ból na każdym mięśniu, każdym bez wyjątku. Zakwasy jakby dopiero zaczęły się pojawiać, ponadto czuła się zmęczona wysiłkiem i do połowy nieprzespaną nocą. Oparła się łokciami o swoje kolana, a następnie ukryła twarz w dłoniach. Próbowała łapać głębokie oddechy celem uspokojenia się. Nic nie pomagało, bała się, że za chwilę nie wytrzyma nerwowo, a słone łzy same polecą po jej policzkach. I wtedy poczuła jak ktoś siada obok niej. Ściągnął jej słuchawki delikatnie okrywając swoją dłonią jej ramię.
-Ej... Chyba się nie stresujesz? - spojrzała w roześmiane oczy Phelpsa, siedział teraz tak blisko, to nie była bajka.
-Nie mam siły, Michael - zaczęła szeptem jakby bojąc się, że ktoś usłyszy o jej dzisiejszych słabych stronach. - Boli mnie każdy mięsień, wszystko...
-Powinnaś coś sobie odpuścić - próbował jej doradzić, jednak ona stanowczo zaprzeczyła kręcąc głową. - No to nie wiem masaż?
-Możesz mieć rację, pójdę po eliminacjach do naszych fizjoterapeutów.... - lekko się uśmiechnęła.
-Myślałem, że ja Ci może go zrobię - ponownie uśmiechnął się tak, że większość dziewczyn przyprawiłby o palpitację serca, ale ona się tylko zaśmiała.
-Bez urazy - ponownie wyszczerzyła ząbki. - Ale bałabym się oddać moje ciało w tak ważne dni w Twoje posiadanie.
Ponownie poczuła jego dłoń na swoim ramieniu, przesunął ją tak, że siedziała teraz  tyłem do niego, a on zaczął lekko masować jej plecy. Nie ukrywała było jej przyjemnie, przymknęła powieki i nie wiedząc, kiedy wydała z siebie cichy pomruk zadowolenia.
-I jak lepiej? - poczuła ciepłe powietrze na wysokości jej szyi i zrozumiała, że chłopak lekko pochylił się nad nią szepcząc jej do ucha. Obróciła się przodem do niego i kiwnęła głową.
-Muszę lecieć - westchnęła słysząc zapowiedź jej wyścigu eliminacyjnego.
-W takim razie powodzenia. - odpowiedział jej szczerym uśmiechem.

~*~

Wstał z ławki razem z tą kruchą blondynką i zaczął odprowadzać ją wzrokiem w stronę wejścia na pływalnię.
-Raz, dwa, trzy - szepnął sam do siebie.
Dziewczyna odwróciła się do niego, podeszła bliżej i wylądowała w jego ramionach. Ponownie objął ją przytulając i lekko głaszcząc po głowie.
-Pamiętaj jesteś silna, a na masaż zapraszam po eliminacjach.
-Dzięki Michael.
I wtedy dostrzegł go, chłopaka, który stał kilka metrów dalej i uważnie przyglądał się temu jak ten przytula Polkę. Postanowił to nieco wykorzystać. Ponownie pochylił  się nad nią i złożył subtelny pocałunek na jej policzku. A kiedy dziewczyna ruszyła z powrotem do wyjścia, widział wściekłość chłopaka. Nic bardziej mylnego Konrad Czerniak, jeden z jego większych rywali miał jakąś słabość do Murawskiej, a on w ten sposób zyskiwał nad nim przewagę psychologiczną.

~*~

Szedł właśnie korytarzem w stronę pokoju Natalii. Chciał z nią porozmawiać. Powiedzieć jej o tym co czuje. Na pewno go zrozumie, podtrzyma w tym przekonaniu. Na korytarzu słyszał śmiechy dziewczyny. Ostrożnie zapukał do drzwi, a kiedy usłyszał zaproszenie do środka nacisnął na klamkę. Blondynka leżała oglądając coś w telewizji, a jej zupełnie nagie plecy masował sam Phelps.
-O Konrad! - podniosła się radośnie uśmiechając. - Siadaj! Odstresowujemy się właśnie przed wieczorem.
-Odstresowujecie? - powtórzył nie dowierzając. - No to fantastycznie... Wiesz nie będę Wam przeszkadzał.
-Kondziu, chodź tu - uważnie mu się przyglądała marszcząc przy tym lekko brwi, a on stałem tam i wlepiając swój wzrok w jej nagie plecy i dłonie Phelpsa przemierzające je milimetr po milimetrze. - No przecież nie podniosę się, bo mam rozpięty stanik. Ty jak ty, ale on nie musi wiedzieć co mam pod kostiumem - dodała po polsku lekko się uśmiechając.
Niepewnie podszedł bliżej niej i kucnął obok jej twarzy, ich rozmowa zeszła już na polskojęzyczny tor, mógł mówić co myśli.
-Co się dzieje? - zaczęła mu się ponownie uważnie przyglądać.
-Nic - skłamał. - A ty co? - westchnął podbródkiem wskazując na Phelpsa.
-Bolały mnie plecy - rzuciła obojętnie.
-Masz od tego masażystę w sztabie - burknął pod nosem mając już wstać. - Pamiętaj: nie daj mu się zwodzić.


~*~
Konrad właśnie wyszedł z jej pokoju. Dziewczyna złapała za zapięcie od stanika podając je Amerykaninowi.
-Zapnij i zjeżdżaj - bąknęła ledwo dosłyszalnie.
Poczuła jak chłopak zapina jej bieliznę, sięgnęła po jego bluzę wiszącą na oparciu  kanapy i jednym ruchem naciągnęła ją na siebie.Podniosła się  z kanapy i spojrzała na chłopaka, który kierował się już do wyjścia. I wtedy zdarzyła się jedna rzecz jakiej oboje chyba się po sobie nie spodziewali. Blondynka złapała go za nadgarstek, a on dość szybko obrócił się wtapiając swoje wargi w jej. Nie broniła się, uległa prawie natychmiast oddając ten pocałunek, a następnie odwracając twarz od jego twarzy.
-Pójdę już - usłyszała amerykański akcent i jedyne na co było ją teraz stać to kiwnięcie głową i skierowanie się w stronę balkonu.
Zaczynał mieszać jej w głowie, zdecydowanie najlepszy pływak świata mieszał jej w głowie....


__________________________________________________________________________
Nie miałam pomysłu na końcówkę, wena mnie opuszcza.....
Mam nadzieję, że spodoba się mimo wszystko.
Teraz uciekam czytać wasze zaległe nowości :)